Broeders in oorlog

1584, Willem van Oranje is vermoord! De kogels van Balthasar Gerards hebben hun
werk gedaan. Wat zou er nu gebeuren met Oranje's arme volk? De Opstand tegen de
Spaanse tirannie lijkt gedoemd, want de hertog van Parma boekt overwinning na
overwinning voor zijn koninklijke meester. De Spanjaarden lijken
onverslaanbaar, hun middelen onuitputtelijk. Een voor een vallen de steden:
Brugge, Gent, Brussel en uiteindelijk in 1585 ook het rijke Antwerpen.
Vlaanderen en Brabant, de vroegere hartlanden van de Opstand, waren verloren.
Noch Franse, noch Engelse landheren lijken het tij te kunnen keren. De hertog
van Anjou en de graaf van Leicester zullen zelfs ieder nog tegen de
Opstandelingen keren. Slechts ijdele hoop resteert. Spoedig zullen Filips II en
het katholicisme weer soeverein heersen over de Nederlanden. Dan staan twee
mannen op. Hun personaliteiten al even verscheiden als hun achtergrond.

De eerste een politieke meester van nederige afkomst, de tweede een briljante
veldheer van edele geboorte. Johan van Oldenbarnevelt en Maurits van Nassau.
Samen trekken ze ten strijde voor hun staat en geloof, maar ook voor zichzelf.
Met het geluk aan hun zijde boeken ze overwinning, na overwinning. Maurits nam
de steden in, terwijl Van Oldenbarnevelt faciliteerde en dicteerde in Den Haag.
Hun onderlinge verschillen en spanningen verbloemd door de zegereeks. In 1600
is Nieuwpoort het roemrijke hoogtepunt. Dan is het vrede, of eigenlijk een
Twaalfjarig Bestand. De nieuwe Nederlandse Republiek floreert. De handel bloeit
als nooit tevoren, met nieuwe perspectieven in de Oost, maar onderhuids broeit
het in de samenleving. Een groeiende strijd tussen staat en geloof. Wie voert
de boventoon? De mannen komen lijnrecht tegenover elkaar te staan. Worden de
broeders in oorlog, vijanden in vrede?